เป็นบันทึกของ พงษ์สรวง ชุบ ผู้เติบโตมากับแม่เลี้ยงเดี่ยวและไม่เคยเจอพ่อตั้งแต่เกิด การพูดคุยกับแม่เรื่องพ่อของเขาเป็นใคร ก็เคยเกิดขึ้นแบบสั้นๆ แค่ไม่เกินสามครั้ง และสั้นมากจนเขาบอกว่าถ้าเอาเวลามารวมกันอาจไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ เพราะดูเหมือนแม่ของเขาก็ไม่อยากคุยเรื่องนี้สักเท่าไร มันจึงกลายเป็นความสงสัยของพงษ์สรวงมาตลอด แต่ที่เขาสงสัยกว่านั้นคือเขาสงสัยตัวเองว่าอยากเจอพ่อของตัวเองจริงๆ หรือไม่
 
กระทั่งวันหนึ่งหลังจากที่เขาเสียแม่ไปได้สองปี คำถามว่าพ่อของเขาเป็นใครและตอนนี้อยู่ที่ไหนก็กลับมารบกวนจิตใจเขาอีกครั้ง และครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่เขาสืบหาทางออนไลน์จนได้เห็นหน้าพ่อเป็นครั้งแรกบนเฟซบุ๊ก และมันทำให้เขาสับสนว่าควรทำอย่างไรกับความสัมพันธ์พ่อ-ลูก ที่ไม่เคยเกิดขึ้นนี้